|
Shrikrishna Patil Tasgaon |
छान होतास रे तू ..... पण जमलं नाही मला
कळत होतं रे तुझं प्रेम पण ... माझंचुकलं रे
जरा ,
असा नको विचार करूस कि
मी विसरलेय
तुला ,
मनात खोल कुठेतरी
आठवणीमध्ये साठवलंय
... तुला
आठवते मलाही आपले ते
स्वप्नांचे घर ,
तुझ्या खांद्यावरून
पाहिलेली तीपावसाची सर
,
वेळोवेळी तू दिलेली
...
माझ्या हक्काची साथ ,
अनवाणी वाळूत
चालताना माझा धरलेला
हात .
हातावर रंग ठेवून ....
उडाले पाखरू,
पण तू असं जगणं नको
सोडूस ,
स्वप्न बघ .... तू...
नवीन
तुटलाय आपल्या घराचा
वासा ,
आता पुन्हा नको जोडूस
भेटली ना मी कधी तर ..
पाहून मला रडू नको
वेड्या ,
कसंबसं सावरलंय मी
स्वतःला ,
आता पुन्हा बांधू नको
बेड्या....
आताही तुझी आसवं मला
नाही बघवणार,
तुझे भिजलेले डोळे मला
नाही पहावणार .
धावत येईन मी तुला
सावरायला ...
स्वतःच्या प्रेमाला
रडताना पाहून
स्वतःला कसं आवरणार ?
व्हायचं असेल तर ...
सगळं होईल रे ठिक ,
पण वाट नको पाहूस ...
माझ्याशिवाय चालायला
शिक .... !!!!!